De film Jackie (regie Pablo Larrain, titelrol Nathalie Portman) http://www.cineramabios.nl/film/2093 gaat over de ervaringen van Jackie Kennedy bij de moord op haar man John en zijn begrafenis in 1963. Jackie, die vrijwel permanent in close up in beeld is, was een icoon, vrouwen kopieerden haar gedrag, kledingstijl en haardracht.
Tijdens een interview met journalist Theodore White van Life Magazine die haar vlak na de tragische gebeurtenissen komt opzoeken, zien we haar in een terugblik als eerste First Lady die de pers en de televisie rondleidt in het Witte Huis dat ze zojuist opnieuw gedecoreerd en ingericht heeft. Voor kunst, schilderijen en muziek heeft ze een grote plaats ingeruimd. Ze regisseert het leven van de president van de VS, John verdient het allerbeste.
Af en toe toont ze haar ware gevoelens maar waarschuwt White, die gretig notities maakt, dit vooral nooit te publiceren. Ze vertelt over de pijnlijke momenten vlak na de moord, waarin ze probeert Johns hoofd in haar schoot met haar handen te bedekken; het schot heeft z’n schedel en hersenen verwoest en Jackie weet onmiddellijk dat haar man niet meer te redden is. Ze vertelt dat de president niet altijd trouw was en ze vertelt over haar overleden kinderen die ze later bij zal laten zetten naast het graf van hun vader.
Jackie weet dat haar man niet vanwege zijn grote daden zal worden herinnerd. Zijn broer Bobby, destijds minister van Justitie en later, vanwege zijn betrekkingen met de vrijheidsbeweging van Martin Luther King zelf vermoord, zegt hierover: de geschiedenis is meedogenloos, er is geen tijd […om er meer van te maken…].
Toch wil Jackie haar man een koninklijke uitvaart geven, met een stoet paarden en volgers over acht straten, die tot haar teleurstelling vanwege veiligheidsoverwegingen (moordenaar Lee Harvey Oswald is dan inmiddels neergeschoten) wordt afgelast. Ze vertelt over de fascinatie van de president met de musical Camelot, die gaat over de hoogtijdagen van de legendarische koning Arthur en de ridders van de ronde tafel in het middeleeuwse Engeland. ‘There’ll be great presidents again, but there will never be another Camelot,’ aldus Jackie.
Jackie’s verschijning tijdens de uitvaart is, zoals sommigen zich nog herinneren, desalniettemin koninklijk, krachtig, gekleed in een onberispelijk zwart mantelpak en pillbox met voile, met daarachter dat van verdriet vertrokken gezicht.
Het meisje dat zo ambitieus aan haar taak als First Lady begon heeft binnen drie jaar geen man meer en ook geen baan.
Jackie Cinerama Theater, Westblaak Rotterdam
