’s Avonds nog buiten
Het stoplicht op de ’s Gravendijkwal springt op rood. We stappen af, een jonge vader en ik. Hij heeft geen kinderzitje en draagt z’n zoontje van een jaar of twee op de arm. Het ventje kijkt met grote ogen om zich heen in het ruime donker. Overal snelle auto’s met felle lichten, een ambulance rijdt met gillende sirene naar het ziekenhuis. Zijn blik doet me denken aan de tijd dat wij als kinderen ’s avonds ook wel eens zo laat…
