Ik was te vroeg voor mijn afspraak bij de huisarts en ging nog even in het zonnetje zitten op een bankje voor de deur. Ze kwam naast me zitten en begon direct over haar voet die pijn deed. Ze had een flink eind gelopen en had een doorverwijzing voor de orthopeed gekregen.
‘Ik ben alleen, dus ik moet goed voor mezelf zorgen,’ zei ze. ‘Ik heb geen familie meer, geen man, geen kinderen.’
Ze zag er goed uit, halflang donker haar, stijlvol gekleed, van mijn leeftijd schatte ik.
‘En een vriendje, daar begin ik niet meer aan,’ zei ze. ‘Ik ben tien jaar alleen geweest. Toen overleed m’n zusje. Vlak daarna ontmoette ik een leuke man. Hij was op 25 oktober jarig, precies op de sterfdag van m’n vader. Ik dacht, dat kan geen toeval zijn, dit is voorbestemd.’
Ik knikte. Ze haalde een pakje shag uit haar tas en begon een sigaretje te rollen.
‘Maar weet je,’ vervolgde ze, ‘hij zocht gewoon een moeder. Dat heb ik nou altijd. Ik kan goed voor mensen zorgen dus hij liet zich lekker verzorgen. Na vijf jaar ben ik ermee gestopt.’
‘O,’ zei ik, ‘vind je dat niet jammer?’
‘Nee joh, de seks was toch ook niks meer na tien keer. Ik weet niet hoe oud jij bent…’
Ze keek me schattend aan.
‘Ik ben vijfenzestig,’ zei ik.
‘Nou, ik ook. En als je dan tien jaar alleen geweest bent en de overgang hebt doorgemaakt is er niets meer aan seks. Vind je ook niet?’
Ik dacht even na.
‘Je moet gewoon de ware tegenkomen,’ begon ik.
‘Ik begin er niet meer aan,’ zei ze vastberaden. ‘Ik ga gewoon lekker reizen als ik straks met pensioen ben. Naar Spanje. Net als m’n moeder. Die heeft daar een paar jaar geleden een ontzettend leuke man ontmoet, een weduwnaar. Ze zijn zó gelukkig samen.’
Ik keek op m’n horloge. Ik was nog net op tijd voor m’n afspraak.
‘Ik moet gaan,’ zei ik en stond op.
‘Zorg goed voor jezelf!’ zei ze.
‘Jij ook!’ zei ik.
We zwaaiden.
