Van heinde en verre kun je hem zien staan: onze fiere Euromast, het icoon van de stad, waar Rotterdammers trots op zijn, die toeristen komen bezoeken, en die ik ieder jaar even bezoek om te genieten van het uitzicht.
De Euromast is nog steeds een belangrijk herkenbaar monument in de stad, waar na het bombardement in WO II veel nieuwe gebouwen verrezen. Natuurlijk zijn wij Rotterdammers trots op de Markthal, De Rotterdam, de Centrale Bibliotheek, het nieuwe Centraal Station, de Kubuswoningen.
Deze gebouwen tonen het doorzettingsvermogen van een stad, die opkrabbelde na het drama en de krater die de bommen achterlieten weer bewoonbaar maakte met een visie op de moderne tijd die komen zou. Wat ben ik trots als ik Rotterdam binnenrijd over de Maasboulevard en die prachtige skyline zie. Wat een spannende stad, wat een bedrijvigheid, wat een fantastische architectuur!
Maar wij Rotterdammers hebben ook een stuk groen nodig. Een flink stuk groen, waar je kunt recreëren, kunt zitten en je ogen rust kunt geven. Een van de mooiste groene plekken in Rotterdam is Het Park bij de Euromast, het op een na oudste park van de stad, onlangs heringericht door Stichting Droom en Daad onder leiding van Wim Pijbes. Deze groene oase in de voornamelijk door gebouwen beheerste stad moeten we koesteren. Het geeft rust aan onze ogen, aan ons lijf, aan ons welzijn. Dat mag niet gehinderd worden door gebouwen die het zicht beperken.
Blijf daarvan af, college van B&W van Rotterdam! Grijp in, gemeenteraad van Rotterdam!
Laat Het Park intact. Laat de Euromast zijn eenzame rust uitstralen. Staakt uw neoliberale plannen om juist op deze plek 630 woningen in torenflats te realiseren.
Neem uw zorgplicht serieus, gemeenteraad en stem op 10 februari a.s. voor het behoud van dit unieke gebied! Bouw deze woontorens elders! Help de stad!
