Ze zijn nog steeds dicht, de winkels van Polare. Na het bericht in de NRC dat het Centraal Boekhuis niet bereid is de miljoenenschuld kwijt te schelden lazen we twee dagen later dat het CB helemaal niets meer ziet in de redding van Polare. Zullen alle 400 werknemers straks ontslagen worden?
Op Faceboek woedt de actie ‘Donner moet blijven’ met commentaar van vrienden van de boekhandel en foto’s van weleer. We bleven Donner zeggen, niemand ging even naar Selexyz of naar Polare. We zijn allemaal verontrust omdat ons de boekwinkel is afgenomen. Maar wat mis ik nu eigenlijk aan die toch vaak slecht geoutilleerde boekwinkel?
Ik loop even naar Donner, nam ik me op zondagmiddag vaak voor en soms was het doel gewoon zoeken naar een speciaal boek. Na het programma Boeken van Wim Brands ging ik snel kijken of de zojuist besproken boeken al in de winkel lagen. Daarna koffie bij Beagle and Beans en nog even kijken bij de CD’s. Met een nieuw boek weer naar huis.
Soms gaf iemand een lezing in de theaterzaal in de kelder. Vorig jaar luisterde ik naar Frits van Oostrom die ons, zomaar op een zaterdagmiddag, de overeenkomst liet zien tussen de dertiende eeuw en onze tijd. Eenmaal buiten leek de tijd een paar uur stilgezet en had je deel uitgemaakt van iets heel speciaals.
Maar bovenal mis ik Donner om de oriëntatie op de wereld. Ik ging er vaak gewoon kijken, mijn blik laten dwalen over de tafels en langs de kasten met stapels boeken. Niet altijd was het boek dat ik zocht op voorraad, maar dan liep ik een paar dagen later nog eens binnen. Er waren genoeg andere boeken waar ik even in kon bladeren, zelfs in mocht gaan zitten lezen. Zomaar, om een indruk te krijgen, om kennis te maken met boeken die ik niet kende en die ik nooit uit mezelf zou kiezen.
Dat mis ik, uren dwalen van de ene verdieping naar de andere, wat Donner zo uniek maakte. Met de lift naar de zesde verdieping, waar de ramsj lag, dan afzakken naar beneden, via de muziekboeken van Stolk en Van der Heijden, de CD’s en DVD’s, de koffie, langs Geschiedenis en Filosofie en soms een uitstapje naar Exact. Tenslotte naar de kelder met de Reisboeken en de kaarten en de Literatuur.
Wij worden een armoedig land, zonder boekhandel waar je je kunt vergapen aan onbekende boeken. Een land dat het moet doen met steeds minder bibliotheken.
Die anderhalf miljoen laaggeletterden in de kenniseconomie Nederland, maken we ons daar echt druk om?
