Wederkerend

  ‘Hoe ging het bij de auditie?’ ‘O, wel goed eigenlijk. Ik besef me nu opeens dat dit is wat ik echt wil.’ ‘Ik besef.’ ‘Dat zeg ik toch, besef?’ ‘Nee, je zei ‘ik besef me’. Dat ‘me’ hoort er niet bij.’ ‘O, sinds wanneer? Ik hoor het iedereen zeggen.’ ‘Jawel, maar dat is fout. Je haalt twee dingen door elkaar.’ ‘Huh, hoezo, wat dan?’ ‘Het is ‘ik besef’, zonder ‘me’ dus. Of je zegt ‘ik realiseer me’, met ‘me’…

Meer lezen …

Potlood

Het is druk op zaterdagmiddag bij Harolds. Ik kijk naar de enorme collectie vulpotloden. Ze hebben hier een veel groter assortiment dan de Hema en de Bijenkorf. Wat een collectie! Een mooie strakke zwarte schrijft te dun, hij heeft een stift van 0,5 mm dik. De helgele schrijft met 0,7 mm en hij krast een beetje. Te hard. De rode heeft een punt van 0,9 mm, dat is al beter, maar nog niet goed genoeg. De Koh-I-Noor is veel te…

Meer lezen …

Geachte mevrouw Dorrestein, beste Renate,

Uw boek De blokkade heeft mij diep geraakt. Ik zag het liggen bij Donner, mijn favoriete boekhandel. Ik heb veel romans van u in de kast staan en in de jaren dat ik werkte als docent Nederlands heb ik hun inhoud en analyse vele malen overhoord. Al lang ben ik van plan zelf een boek te schrijven en nu ik er alle tijd voor heb, kom ik erachter dat ik mijn vooropgezette idee overboord moet gooien en mijn roman in…

Meer lezen …

Twee vrouwen: over Kwartet en Kom hier dat ik u kus

In het blad ‘Schrijven’ van januari las ik een interview met Anna Enquist. Zij vertelt dat ze zich veel minder identificeert met haar schrijverschap dan met haar werk als psychotherapeut, dat ze als haar beroep beschouwt. Het schrijven is haar ‘komen aanwaaien’, zegt ze tegen interviewer Hinke Hamer. Toen ze ophield met piano spelen voor publiek, kwamen er als vanzelf woorden uit haar pen. Op advies van Hugo Claus is ze toen blijven schrijven, vijfhonderd woorden per dag. ‘Oefensessies met…

Meer lezen …

Bring your own coach

De laatste week van de zomervakantie boekte ik een schrijfcursus op de Veluwe. De steenmassa in de stad werd me teveel, ik had behoefte aan groene ruimte. Het weerbericht voorspelde tussenweer. Ik pakte m’n koffer: spijkerbroeken, t-shirts, vest, sjaal, sokken, leren jack, laarzen. Het huisje lag verscholen tussen de naaldbomen. Overal waar je keek was het groen en het rook er naar dennengeur. Op de paden lagen houtsnippers, onder de bomen stonden paddenstoelen. Roodborstjes scheerden voorbij. Een eekhoorn klom in…

Meer lezen …