Lekker lezen in Woesten

‘Dit boek moet je lezen,’ zei hij een vriend onlangs, ‘een verplichte literatuur voor enthousiaste Vlaanderenreizigers zoals jullie!’ Ik reserveerde het boek direct in de bibliotheek van Delfshaven.
Eindelijk weer een Vlaamse roman, dacht ik. Daar was ik na het lezen van ‘De voorstad groeit’ en ‘Vergeten straat’ van Louis Paul Boon een beetje aan verslingerd geraakt, maar na het complete oeuvre van Claus had ik het na een tweede poging om vat te krijgen op zijn meesterwerk voor een tijdje opgegeven.

Eind goed, al goed. Schuld en boete. Misbruik in de katholieke kerk. Moord. Gerechtigheid en eerbetoon. Dat zijn de ingrediënten van de vertelling ‘Woesten’ van Kris van Steenberge.
In het gelijknamige dorp in West-Vlaanderen speelt zich een bizarre geschiedenis af aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog, opgeschreven in vijf hoofdstukken in deze bijna vierhonderd pagina’s tellende roman.

Het is het verhaal van de in ‘Woesten’ woonachtige Elizabeth, dochter van de smid, die niet in staat is de juiste keuze te maken voor een gelukkig bestaan. Heeft ze de intellectuele uitdaging nodig die de Duitse miljonair Funke haar biedt, de hartstochtelijke liefde van de straatarme Hendrik of de zekerheid van het bestaan als vrouw van dokter Duponselle?

Al snel blijkt dat ze met de partner van haar keuze niet gelukkig wordt. Haar kinderen wacht een hard en eenzaam bestaan. Van Steenberge vertelt het verhaal vanuit het perspectief van alle vier de gezinsleden: Elizabeth, haar man en de tweeling. In het laatste hoofdstuk komen de zoons in wisselend perspectief aan bod.

‘Woesten’ is geschreven in een opmerkelijke stijl die doet denken aan de 19e eeuwse romans van Jane Austen, wat bijzonder is voor een jonge schrijver uit onze tijd. Het boek leest heerlijk weg. De auteur weet het plattelandsleven en de trefzekere taal van West-Vlaanderen zo boeiend te verwoorden, dat ik, toen ik het boek uit had, voor de derde keer ben begonnen in ‘Het verdriet van België’ van Hugo Claus.
‘Woesten’ is een echte aanrader!

 

‘Woesten’ – Kris van Steenberge, Antwerpen, 2013

‘De voorstad groeit’ – Louis Paul Boon, Antwerpen, 1942

‘Vergeten straat’ – Louis Paul Boon, Antwerpen, 1946

‘Het verdriet van België’ – Hugo Claus, Antwerpen, 1983

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *