Uit armoede*

Op zaterdagmorgen vertrok ik met de tram naar Schiedam. Ik wilde graag de tentoonstelling ‘Uit armoede. Kunst, geschiedenis en verhalen’ zien. Met m’n Rotterdampas mocht ik gratis naar binnen. Wat was ik onder de indruk! Samen met elf vrouwelijke ervaringsdeskundigen en met diverse organisaties die zich voor mensen in armoede inzetten laat Stedelijk Museum Schiedam zien hoe armoede eruit ziet in het dagelijks leven in deze stad. Eén op de zes kinderen groeit hier op in armoede, dat is meer…

Meer lezen …

‘Ik heb vandaag niet ingecheckt!’

Studenten vragen een week lang vrijwillig níet hun digitale apparaten (smartphone, laptop, computer, tablet) laten gebruiken. Kan dat? Filosoof Hans Schnitzler, docent aan De Bildung Academie te Amsterdam onderwierp hen aan een detox-experiment bij de module Digitalisering. Hun bevindingen koppelt hij aan uitspraken van filosofen in Kleine filosofie van de digitale onthouding, een heerlijk en helder boekje. Nog tijdens het lezen van het eerste hoofdstuk heb ik (bijna) alle geluiden van mijn apps op stil gezet en pushberichten uitgeschakeld. Ook…

Meer lezen …

Familiefeest

Toen ik op tweede kerstdag op Rotterdam CS stond te wachten op de trein naar Utrecht gingen de deuren niet direct open. Een vrouw, zwarte paardenstaart, jack en kort leren rokje, bepakt met tassen en rolkoffer kwam in haast aangelopen maar had al snel in de gaten dat het even zou gaan duren. ‘De NS is weer lekker bezig!’ zei ze en keek om zich heen. Ik knikte instemmend. Ze ging naar het kerstdiner in Venlo, in Utrecht zou ze…

Meer lezen …

Vervreemd

Omdat ik alweer te veel dagen achter m’n laptop had gezeten besloot ik een lange wandeling te maken van Delfshaven naar De Esch, langs de rivier. Even voorbij de Maastunnel passeerde mij op de Parkkade een man op een fiets. Een meter of tien voor mij zwabberde hij naar de kant en zeeg neer in de berm, de fiets over zich heen trekkend. Ik versnelde mijn pas, liep naar hem toe en legde de fiets naast de man in het…

Meer lezen …

Dona Dona

Toen ik onlangs de eerste noten van ‘Dona Dona’ van Joan Baez probeerde te spelen, herinnerde ik me weer wat een bijzondere betekenis deze evergreen had in ons gezin. Mijn kinderen waren nog klein en voor het slapen gaan zong ik dit liedje altijd voor ze. Dat wil zeggen, het refrein zong ik, maar de coupletten neuriede ik eigenlijk vooral, want de tekst kende ik niet goed, ik vond de melodie heel mooi. Dat is hoe ik naar muziek luister: ik hoor…

Meer lezen …