Het afscheid van Torena viel mij zwaar. Ik kreeg bijna een eeuw lang een inkijkje in de levens van de inwoners van het dorp in de Pyrenéeën, op een steenworp afstand van Sort, La Seu d’Urgell, Tremp en La Pobla de Segur, waar ik afgelopen zomer nog nietsvermoedend op vakantie was. Jaume Cabré heeft met De stemmen van de Pamano (2004) een boek geschreven dat van het begin tot het einde boeiend en spannend blijft. Het verhaal begint bij Tina…
Literatuur bevordert ons empathisch vermogen, meer dan welke reisgids ook, daarom maak ik graag voordat ik op vakantie ga via de literatuur kennis met de mensen, hun geschiedenis, hun gewoonten en hun eigenaardigheden. Voor onze reis naar Spanje kwam ik in de boekenkast van mijn lief de roman ‘Vaderland’ (Patria, 2018) tegen, een bijna 600 pagina’s tellend boek over de betekenis van de ETA-terreur voor de gewone mensen in Spaans Baskenland tussen 1951 en 2011. Auteur Fernando Aramburu (1959, San…
Een van de meest indrukwekkende documentaires die ik het afgelopen jaar heb gezien was de serie ‘Hanne danst’, in februari van dit jaar uitgezonden door Canvas. Nieuwsanker Hanne Decoutere (38 jaar, getrouwd, moeder van twee kinderen) maakt haar jeugddroom waar: ze danst de balkonscène uit haar lievelingsballet Romeo en Julia in de uitvoering van het ballet van Monte Carlo samen met Gabor Kapin van Ballet Vlaanderen in Concertgebouw Brugge. Hanne heeft jarenlang gedanst maar verruilde haar danscarrière op zeker moment…
Onlangs vond ik in de Kringwinkel aan de Steenweg op Tielen in Turnhout het schitterende jeugdboek ‘Allemaal willen we de hemel’ (2008) van de Vlaamse schrijfster Els Beerten. Ik kende haar noch het boek maar al op de eerste bladzijden van de proloog merkte ik dat het een doorlezer is. De roman gaat over de Kempense familie Claessen en hun belevenissen in de tweede wereldoorlog. Alle thema’s komen aan bod: collaboratie, verzet, keuzes maken, meebewegen met de vijand uit angst…
Als life events het dagelijks bestaan beheersen, valt het schrijven mij niet zo mee. Het hoofd te vol, met verleden, heden, toekomst, zorgt dan voor onrust en de pen droogt langzaam op. Maar het is nu genoeg. Want schrijven geeft ook ruimte in m’n hoofd en die heb ik nodig om te kunnen denken en te kunnen voelen. ‘Clear your mind, your heart is trying to tell you something’, las ik onlangs op een poster van een meditatiecoach in de…
