Wil, na Het Verdriet

Na mijn avontuur met Claus wilde ik nog even in de Vlaamse sfeer van de oorlogsdagen blijven en ik was dan ook erg verrast toen ik van mijn lief de roman ‘Wil’ van Jeroen Olyslaegers cadeau kreeg.  Wat een heerlijk boek is dat! Een boek dat, net als ‘Het Verdriet van België’ blijft boeien tot het eind door z’n pittige dialogen in dat prachtige Vlaams. Hij schrijft heerlijke bloemrijke zinnen als ‘[De sneeuw valt…] met pakken uit de lucht. Het…

Meer lezen …

Dat moeilijke Nederlands

‘Ik snap echt helemaal niets van die spelling!’ Ze nam plaats aan het tafeltje tegenover mij en opende haar tas. ‘Dat begrijp ik,’ zei ik. ‘Werkwoordspelling is het lastigste onderdeel van de taal. Zelfs hoogopgeleide buitenlanders krijgen die met moeite onder de knie.’ Ze haalde haar schouders op. ‘Je moet het me echt nog eens uitleggen, hoor, anders kan ik het examen wel schudden.’ Ze keek me aan. Haar schrift lag open. Haar pen lag klaar. ‘Wat maakt die werkwoordspelling…

Meer lezen …

Gelezen! Het verdriet!

Op de MMS viel ik al voor de literatuur van de Vlamingen Louis Paul Boon, Herman Teirlinck en Gerard Walschap. Van Hugo Claus las ik zijn roman ‘De Metsiers’ voor mijn literatuurlijst. Daarna volgden ‘De verwondering’ en zijn toneelstukken ‘Suiker’ en ‘Een bruid in de morgen’. Zijn magnum opus kocht ik in 1989, toen ik Nederlands studeerde aan de Hogeschool Rotterdam, destijds nog de Nutsacademie. Het plan om het boek op mijn lijst te zetten voor het tentamen Moderne Letterkunde…

Meer lezen …

Lekker lezen in Woesten

‘Dit boek moet je lezen,’ zei hij een vriend onlangs, ‘een verplichte literatuur voor enthousiaste Vlaanderenreizigers zoals jullie!’ Ik reserveerde het boek direct in de bibliotheek van Delfshaven. Eindelijk weer een Vlaamse roman, dacht ik. Daar was ik na het lezen van ‘De voorstad groeit’ en ‘Vergeten straat’ van Louis Paul Boon een beetje aan verslingerd geraakt, maar na het complete oeuvre van Claus had ik het na een tweede poging om vat te krijgen op zijn meesterwerk voor een…

Meer lezen …

Hier en nu

Als ik ‘s nachts wakker lig en het piekeren begint, houd ik me voor hoe belangrijk het is om er te zijn, in het hier en nu. Hier gebeurt het. Op dit moment. Niet gisteren. Niet morgen. Niet over een jaar, niet over vijf jaar, niet over dertig jaar. Wat is de essentie van dit moment? Waarom ben ik hier? Waarom ben ik hier nu? Voor mijn toenmalige collega aardrijkskunde waren dit de belangrijkste vragen voor zijn vakgebied. Waarom hunebedden?…

Meer lezen …